27/1/11

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ :D

  • Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτε, όμως δημιουργεί πολλά.
  •  Πλουτίζει αυτούς που το παίρνουν, χωρίς να φτωχαίνει αυτούς που το δίνουν.
  • Μια στιγμούλα είναι η ζωή του κι όμως η ανάμνηση του διαρκεί κάποιες φορές αιώνια.
  •  Δεν υπάρχει κανένας τόσο πλούσιος που να μπορεί να κάνει χωρίς αυτό και κανένας τόσο φτωχός, όσο αυτός που το στερείται. 
  • Δημιουργεί ευτυχία μέσα στο σπίτι, δίνει χαρά στη καθημερινή δουλειά.
  •  Είναι μια ανάπαυση για τους κουρασμένους ένα ηλιόφωτο για τους θλιμμένους, το καλύτερο αντίδοτο που έχει η φύση για τους στεναχωρημένους.
  • Κι όμως δεν μπορείς ούτε να το αγοράσεις ούτε να το ζητιανέψεις, ούτε να το δανειστείς ή να το κλέψεις, γιατί δεν ωφελεί σε τίποτε. Αξίζει μόνο αν σου το χαρίσουν.
  •  Κι αν βρεθεί κάποιος που κουρασμένος και απογοητευμένος από τη ζωή δεν σας χαρίσει ένα χαμόγελο, θα έχετε την καλοσύνη να του δώσετε ένα δικό σας.
  •  Γιατί κανένας δεν έχει τόση ανάγκη από ένα χαμόγελο, όσο αυτός που δεν του απέμεινε πια κανένας να του το χαρίσει.  

Μην ξεχνάτε επίσης ότι τα χαμόγελα είναι τζάμπα!

Το χαμόγελο σου μου δίνει δύναμη να συνεχίζω!Παίρνω τόση χαρά όταν καταφέρνω με τις βλακείες που λέω να σου κλέβω ένα.


Να χαμογελάτε όσο μπορείτε και να μοιράζετε όσα περισσότερα χαμόγελα μπορείτε! :D



Καλό σας βράδυ φάτσες!
*KaL 

14/1/11

Το επόμενο άρθρο μου...

 ...Μια μέρα συγκεντρώθηκαν όλα τα συναισθήματα και οι αξίες του ανθρώπου. Η Τρέλα, αφού συστήθηκε τρεις φορές στην Ανία, της πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια, χωρίς να μπορεί να κρατηθεί, ρώτησε: Τι είναι το κρυφτό;. Ο Ενθουσιασμός άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια να παίξουν και αυτά. Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν: η Αλήθεια γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλος κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και ο Άνανδρος δεν ήθελε να ρισκάρει. 1, 2, 3.... άρχισε να μετράει η Τρέλα. Η Τεμπελιά κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε, αφού βαριόταν, η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια στην σκιά του Θριάμβου, ο οποίος σκαρφάλωσε στο πιο ψηλό δέντρο. Της Γενναιοδωρίας κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο για να κρυφτεί κάποιος φίλος της. Έτσι το άφηνε ελεύθερο και κρύφτηκε σε μία ηλιαχτίδα. Ο Εγωισμός βρήκε ένα βολικό μέρος μόνο γι' αυτόν, το Ψέμα κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού, το Πάθος και ο Πόθος μέσα σ' ένα ηφαίστειο. Ο Έρωτας έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί. .....1000, μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει... Πρώτη βρήκε την Τεμπελιά, μετά την Πίστη που μίλαγε με το Θεό, ένιωσε το ρυθμό του Πόθου στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια, δεν ήταν δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα, που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί. Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους, εκτός από τον Έρωτα. Η Τρέλα έψαχνε παντού! Πίσω από κάθε δέντρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορυφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει, βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά, ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια. Η Τρέλα δεν ήξερε πώς να επανορθώσει, έκλαιγε, ζητούσε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα.    

Και έτσι, από τότε ο Έρωτας είναι τυφλός και η Τρέλα τον οδηγεί...


Αφιερωμένο στην Κ* που μου έδωσε την ιδέα γι' αυτό το άρθρο κ για τον τίτλο :)
Ευχαριστώ ερωτευμένη Κ* :)







Να έχετε ένα όμορφο απόγευμα φάτσες!
*KaL

8/1/11

welcome 2011 :)

Μία νέα χρονιά έχει ίδι ξεκινήσει! Ελπίζω κ θέλω να είναι η καλύτερη!
2011 λοιπόν...Καλώς ήρθες :)


Η χρονιά που πέρασε για μένα μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά καλή! Ξεκινώντας με την αγαπημένη μου κολλητή τον καινούριο χρόνο 2010 κ θα ξεκινήσουμε πολλούς χρόνους μαζί ακόμα! Στη συνέχεια ήρθε στη ζωή μου το μικρό λιονταράκι μου. Ο Μιχάλης μου που άνοιξε για πρώτη φορά στις 19/2 τα ματάκια του :') Ακολούθησε η τριήμερη στην οποία περάσαμε ΥΠΕΡτελεια! Και μετά....τελείωσε το Γυμνάσιο....πιστεύω ότι την τρίτη γυμνασίου δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ όσο χρονών κ να πάω. Καλοκαιράκι κ έτσι :) Στη καρδιά του καλοκαιριού έχω κάποιες στιγμές που όσο κ να θέλω δεν μπορώ να τις ξεχάσω. Θα μείνουν ως όμορφες αναμνήσεις γιατί ήταν η πιο όμορφη χρονική περίοδος του καλοκαιριού κ ας κράτησε τόσο λίγο! Και μετά? :Ο Το Λύκειο! Ποοο είναι τόσο μεγάλη λέξη! Η νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε πολύ όμορφα. Φτιάξαμε μια υπέροχη παρέα κ παρά τις δυσκολίες ήμαστε κ πάλι όλοι(σχεδόν) μαζί! :) 3/12/2010 Ήρθες κ μου άλλαξες τη ζωή φατσούλα μου! Ευχαριστώ που είσαι εδώ. Που κάνεις να αισθάνομαι...να αισθάνομαι...όπως αισθάνομαι. Υπέροχα  Το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς φανταστικό! Κόψαμε βασιλόπιτα, που εγώ με την αδερφή μου κ το γαμπρό μου φτιάξαμε, κ έτυχα εγώ το φλουρί :) Να δούμε πόσο τυχερή θα είναι αυτή η χρονιά. Το 2010 έφερε κ όμορφες κ άσχημες στιγμές. Τις όμορφες τις κρατάω σαν φυλαχτό...τις άσχημες προσπαθώ να μην τις θυμάμαι :) Μέσα από την χρονιά που πέρασε έμαθα πολλά! Και έχω να μάθω πολλά ακόμα...

Καλή χρονιά να έχουμε λοιπόν! Με αγάπη, υγεία κ ευτυχία σε όλους!
Να χαμογελάτε :)
Να ερωτεύεστε :)
Να ζήτε! :)




:)

Αυτό ήταν το πρώτο άρθρο για το 2011 :)
Έπεται κ συνέχεια!
Να έχετε μια όμορφη μέρα φάτσες μου.
*KaL