Πάμε μια βόλτα στην Αθήνα;

Ήρθε λοιπόν η τρίτη λυκείου και ο μοναδικός στόχος για μένα είναι να φύγω από σπίτι για να σπουδάσω μακρυά. Κάπου αλλού. Δεν με ένοιαζε τόσο ο προορισμός, όσο το ότι θα φύγω. Για καλή μου τύχη, ό,τι σχολή υπάρχει στη πόλη που μεγάλωσα δεν με ενδιέφερε. Έφτασε λοιπόν η μέρα που θα έβγαιναν τα αποτελέσματα. Ο δρόμος για το σχολείο ήταν ατελείωτος. Φτάνοντας εκεί είδα ένα αριθμό που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ: 16.386. Ένα νούμερο που μου έδινε το εισιτήριο να φύγω για άλλα μέρη, το εισιτήριο με το οποίο θα ξεκινήσει η φοιτητική μου ζωή. Μετά από πολλή συζήτηση με τους γονείς καταλήξαμε σε 2 επιλογές: Αθήνα ή Ρέθυμνο. Προσωπικά όπου και να πήγαινα δεν με ενδιέφερε και τόσο. Το θέμα μου ήταν ότι θα έφευγα! Οι πόλεις μπήκαν με τη σειρά στο μηχανογραφικό. Πρώτα η Αθήνα και μετά το Ρέθυμνο. Όταν έφτασε η μέρα να βγουν οι βάσεις τα συναισθήματα ήταν απερίγραπτα. Όταν είδα το "Αθήνα" δίπλα από το όνομα μου τρελάθηκα! Ήθελα να βγω και να το φωνάξω παντού!!
Ο πρώτος χρόνος γεμάτος τρέλες, γνωριμίες και ανακαλύψεις. Το θέμα που αντιμετώπισα έντονα ήταν, όταν γύριζα στα πάτρια εδάφη για διακοπές, όλοι μου έλεγαν "Ζούγκλα η Αθήνα ε;". Όχι ρε φίλε δεν είναι ζούγκλα επειδή το λέει μια παραλληλόγραμμη μαλακία που έχεις όλη μέρα ανοιχτή στο σπίτι και δε λες να την κλείσεις. Για ένα φοιτητή είναι ότι καλύτερο μπορεί να του συμβεί. Σου παρέχει πράγματα, ευκαιρίες και εμπειρίες που ένα παιδί από επαρχεία ποτέ δεν θα είχε την ευκαιρία να τα ζήσει. Σε κάθε γωνιά υπάρχει κάτι διαφορετικό να ανακαλύψεις. Κάθε περιοχή της Αθήνας έχει κάτι όμορφο να σου δείξει, κάτι δικό της, κάτι που την κάνει να την ξεχωρίζεις από τις άλλες. Ως Αθήνα έχει μαγικά μέρη να πας. Μέρη για όλα τα γούστα. Μέρη που ίσως δεν υπάρχουν αλλού στην Ελλάδα.  Ναι, δεν είναι όλα ρόδινα. Γιατί που είναι άλλωστε; Συμβαίνουν περίεργα πράγματα, ασυνήθιστα, αλλά μαθαίνεις. Μαθαίνεις να ζυγίζεις καταστάσεις, μαθαίνεις να προσέχεις τον εαυτό σου. Ξέρεις που να πηγαίνεις και που όχι. Παντού υπάρχουν μέρει που πρέπει να αποφεύγεις ώστε να μη προκαλέσεις την τύχη σου, απλά η Αθήνα, ως μεγαλύτερη, έχει περισσότερα τέτοια μέρη από άλλες μικρότερες πόλεις.
Όταν λοιπόν συναντάτε ένα φοιτητή που σπουδάζει στην Αθήνα και είναι από επαρχία, δεν χρειάζεται να του τονίζετε ότι η Αθήνα είναι ζούγκλα και επικίνδυνη. Το ξέρει. Απλά δεν τον ενδιαφέρει αυτή η πλευρά της. Αναζητά την άλλη πλευρά. Την όμορφη. Την μαγική. Τη πλευρά που κάνει την Αθήνα διαφορετική και που του προσφέρει πολλά πράγματα που θα του μείνουν αξέχαστα.

βραχάκια ^^

Τα βραχάκια είναι ένα μέρος κάτω από την ακρόπολη όπου μπορείς να δεις όλη την Αθήνα. Η μαγεία σ αυτό το μέρος είναι όταν ο ήλιος αποχαιρετά την Αθήνα.

Πίστεψε σε εσένα!

Κανείς δεν θα το κάνει, αν δεν κάνεις εσύ την αρχή!

Καληνύχτα φάτσες.

magicFairy*

Στροφές και επιστροφές

Μετά από 2 μιση και βάλε χρόνια έχω την ανάγκη να γράψω. Να γράψω, να  γράψω, να γράψω. Να εκφραστώ ελεύθερα χωρίς να σκέφτομαι ότι μιλάω σε κάποιον έτσι ώστε να προσέχω πως θα μιλήσω και τι θα πω. Έχουν αλλάξει τόσα πολλά  πράγματα αυτά τα 2μιση χρόνια. Έχω αλλάξει τόσο πολύ εγώ.....
Για αρχή, ένα όνειρο που είχα από μικρή, από πολύ μικρή, πραγματοποιήθηκε. Σπουδάζω σε άλλη πόλη! Βρίσκομαι λοιπόν στη Αθήνα!! 18 χρονών κοριτσάκι βρέθηκα μόνη μου σε μία τόσο μεγάλη πόλη. Από μικρή που με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω, τι ήθελα να σπουδάσω, έλεγα μακρυά από το σπίτι να είναι κ ότι να ναι! Συνέχεια η μαμά μου έλεγε να μη το λέω αυτό γιατί είναι σαν να με πιέζουν σαν γονείς, σαν να με έχουν φυλακισμένη κ θέλω να απελευθερωθώ. Όχι φυσικά. Μπορεί ο μπαμπάς να ήταν λίγο αυστηρός, αλλά όλα ήταν μια χαρά. Απλά ήθελα να ζω μόνη μου. Να έχω ευθύνες, να έχω υποχρεώσεις, να είμαι ανεξάρτητη. Να μη δίνω λογαριασμό σε κανένα για τίποτα. να πηγαίνω όπου θέλω και να γυρίζω ότι ώρα θέλω. Να κοιμάμαι ότι ώρα θέλω, να ξυπνάω ότι ώρα θέλω, να τρώω ότι θέλω ότι ώρα θέλω. Να έχω ένα σπίτι μόνη μου, να το καθαρίζω και να το λερώνω εγώ. Να μαγειρεύω όπως θέλω. Να έρχονται φίλοι μου και καθόμαστε μέχρι το πρωί κάνοντας βλακείες. Να έρχεται το αγόρι μου και να μένουμε μαζί. Να κάνουμε ότι θέλουμε και να μη δίνουμε λογαριασμό σε κανένα. Να, να, να.... Μπορώ να λέω άπειρα!!! Αυτό ήθελα από μικρή και το κάνω. Είμαι δεύτερο έτος, το οποίο τελειώνει τώρα, και δε χορταίνω με τίποτα!! Κάνω αυτό που ήθελα από μικρή και είμαι τόσο χαρούμενη.
Έχω μάθει τόσα πολλά τώρα που ζω μόνη μου...έχω μάθει εμένα! Έχω μάθει να με προσέχω περισσότερο από τον καθένα. Μάλλον έπρεπε να φύγω μακρυά από όλους και από όλα για να καταλάβω ότι ο εαυτός μου είναι σημαντικότερος από όλους. Μέχρι τότε πρόσεχα περισσότερο άλλα πράγματα, άλλα άτομα, που πίστευα ότι άξιζαν αυτή τη προσοχή...μέχρι που μου απέδειξαν ακριβώς το αντίθετο. Αργά, αλλά το κατάλαβα. Τώρα πια κοιτάω μόνο εμένα. Εγώ να είμαι καλά και χαρούμενη μ αυτά που κάνω, οι υπόλοιποι δε με νοιάζουν κ τόσο. Σ αυτή τη ζωή ότι δίνεις παίρνεις. Δεν είναι εποχή για σπατάλες. Πρέπει να προσέχεις τι δίνεις κ που...μπορεί αργότερα να μην έχεις να δώσεις τίποτα. Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό αλλά δεν είναι έτσι. Είμαι και θα είμαι πάντα εκεί για τους φίλους μου και την οικογένειά μου, αλλά δεν πρόκειται να αφήσω τίποτα και κανένα να με βλάψει, να με στεναχωρήσει, να με εκμεταλλευτεί. Όχι! Θα είμαι πάντα εδώ να βοηθήσω, να συμβουλέψω, να αγκαλιάσω, να παρηγορήσω. Δεν θα κάτσω όμως και να με γαμ**εις κιόλας. Αυτά πάπαλα.
Ξέρετε κάτι? Ζούμε μόνο μια φορά. Πρέπει λοιπόν να το απολαύσουμε όπως μπορούμε κ με ότι έχουμε. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. 


Σκάσε ένα χαμόγελο και σκέψου θετικά.

Οτιδήποτε αποφασίζεις να κάνεις, να είσαι σίγουρος ότι θα σε κάνει χαρούμενο!

Θα ξανάρθω!

magicFairy^

Κατι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ!

Ήταν εκεί γύρω στο Πάσχα(πριν μετά δεν θυμάμαι) όταν χτυπά η πόρτα την ώρα που κάναμε μάθημα κ μπαίνει μέσα η Κυρία Στέλλα κ λέει πως όσα παιδιά θέλουν να δηλώσουν συμμετοχη στο προγραμμα Βουλή των Εφήβων μέχρι την Παρασκευή να την βρουν στο γραφείο των καθηγητών. Δεν βαριέσαι λέω γω καμια βλακια θα είναι.Το Σάββατο παω στο μαθημα του φροντιστηρίου κ ακούω πως όλοι οι συμμαθητες μου εχουν λαβει μερος. Δε βαριέσαι λεω παλι θα μπω κ εγω σ αυτο το προγραμμα. Τη Δευτέρα παω στη κυρια Στέλλα η οποια με ενημερωνει πως την επομενη ημερα τις 2 πρωτες ωρες θα εγραφα αυτη την εκθεση κ θα απαντουσα σε μια ερωτηση γιατι θελω να λαβω μερος στη βουλη. Ωραια λεω κ εγω χανω μαθημα! :Ρ Γραφουμε την εκθεση κ για να μη σας τα πολυλογώ μαθαινω οτι θα παω στη βουλη κ πως θα ερθει κ η γυναικα μου μαζι ( η Χριστινα)! :) 
Εκει που θελω να καταλήξω ειναι πως δεν ηξερα ουτε τι θα καναμε εκει ουτε πως θα το καναμε. Μεσω facebook αρχισα να γνωριζω τα παιδια και να λεω πως θα περασουμε πολυ ωραια εκει^^
Φτανει η Παρασκευη 31.9.2012 πρωινο ξυπνημα κ τραβολόγημα μεχρι το αεροδρομιο. Οποιο νεαρο ατομο έβρισκα ρωτουσα "Ε συγνώμη και καλημερα. Μηπως πας στη Βουλη των Εφηβων?" με κοιτουσαν καλα καλα κ ελεγαν οχι. Ειχαμε γινει τελείως ρεζίλι. Τελικα ολοι απο Ηρακλειο και Λασίθι Κρητης γνωριστηκαμε στο αεροπλανο κ φυσικα δν βαλαμε γλώσσα μέσα μας! Φτανοντασ στο Ελ.Βενιζελος γνωρισαμε τα παιδια που ειχαν ερθει απο Αλεξανδρουπολη. Στο λεωφορειο καλη φαση κ ο Χατσίκ στο μικροφωνο λέγοντας ωραίες μαλακιες για να περασει η ωρα. Φτανουμε στο ξενοδοχειο κ προσπαθουμε να βρουμε τα παιδια που μιλαμε μεσω φβ τόσο καιρο. Μερικοι αναγνωριζονται μερικοι οχι. Οι παρεες πηγαδακια κ μεγαλη προσπαθεια να γνωριστουμε ολοι με ολους! Με μερικους κολλησαμε απο την πρωτη στιγμη οπως τα παιδια απο την Κρήτη. Ολοι η Κρητηκοι Εφηβοι Βουλευτες μια παρέα. Οι πρώτες στιγμες αμηχανες απο ολους. Οι συστασεις παρα πολλες. Τα ονοματα να ξεχνιούνται τα επομενα λεπτα. Οι φατσες ομως ποτε κ αυτο το"ΑΑΑΧ να δεις πως ειπαμε οτι την/τον λενε?". Το καλημερα καλημερα είτε το εχεις γνωρισει το παιδι είτε όχι. Η πλακα πλάκα επίσης. Αυτη η αναμονη στο ασανσερ απιστευτη! Να ανεβαινεις απο τον 2ο στο 8ο οροφο και μετα να πηγαινεις ισογειο που ηθελες. ΦΟΒΕΡΟ!
Τριγυρνουσες στο ξενοδοχειο ότι ωρα ηθελες κ εβλεπες παιδια με πορτοκαλι κορδονι στο λαιμο και το καρτελακι κρεμασμενο. Εβλεπες πηγαδακια να μιλουν και να γελανε δυνατα. Παρεες να "προσπαθουν " να συνενοηθουν μεταξυ τους βλ. Κυπριους με Αθηναιους που ήταν απιστευτοι! Εβλεπες πρώτες δυνατες φιλιες να γεννιουνται κ να λες κριμα που δν μένουμε κάπου ΟΛΟΙ μαζι. Στο διαδρομο σε οποιον οροφο και να ησουν θα ακουγες γελια κ φωνες παιδιων. 
Το πρωι ααααλλη φαση. Εβλεπες ματακια αγουροξυπνημενα σαν να λενε "αφηστε με γαμωτο ήθελα κιαλλο υπνο. ή ένα καφεεε γρηγοραααααα" Να μπαινεις στο ανσασερ και να λες που ειπαμε οτι παω τωρα? Και η απογοητευση? φτανεις στο πρωινο κ ολοι τρωνε κρουασανακια που εσυ δεν προλαβες! ΤΡΑΤΖΙΚ!και μετα? λεωφορεια. Ακροπολη ή βουλη αναλογα το προγραμμα κ μετα πτωμα στο ξενοδοχειο κ η πρωτη φραση? "Που μαζευομαστε σημερα?" Εδω εκει παραπερα παντου φωνες και γελια Εφηβων!
Κ οπως όλοι λενε όλα τα ωραια κάποτε τελειώνουν. Η μερα που επρεπε να πουμε αυτο το άτιμο "Χαρηκα που σε γνώρισα. Καλό ταξιδι.". Τα πρωτα δάκρυα κυλουν. Είχε ξεκινησει ο δρόμος της επιστροφης. Λεγαμε οτι θελαμε να κατσουμε κιαλο! Αν ομως καθομασταν κιαλο θα ηταν πιο δυσκολο μετα ο χωρισμος =/
Εγω προσωπικα ως Εφηβος Βουλευτής ΧΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ που γνωρισα παιδιά από ολη την Ελλάδα και παιδια που φοιτουν σε Ελληνικά σχολεία του Εξωτερικου και που ειναι περιφανοι που είναι Ελληνες. Ηταν μια εμπειρία μοναδικη που ζησαμε στην πιο όμορφη και τρυφερη ηλικία της ζωής μας κ που δεν προκειται να διαγραφει ευκολα απο την Καρδια κ το Μυαλο μας. Δεν θα ξεχασω ποτε το "μανα μου" του Σταυρου, το "που ρε σειρα" του Ανασταση, το "Καλή Πάσκα" του Χατσίκ, κάποιες Κυπριακες λεξεις που εμαθα ενα βραδυ και γενικα την Βορειοελλαδιτικη προφορα.
Ακόμη βλέπω παιδια κ λέω "Δες αυτος/η μοιάζει με τον/την ταδε απο τη Βουλη".
Δεν θελω να διαβασω γιατι θελω να ειμαι συνεχεια φβ να βλέπω τι κάνουν οι συναδελφοι.
Θελω καποια μερα να συναντηθούμε ξανα κ αν οχι όλοι οι περισσότεροι. 
Μου λειπουν πολύ οι φάτσες σας παιδιαααα! <3
Να περνατε καλά εκεί που είστε και να καλή δυναμη σε ολους μας για τη χρονια που έρχεται. ΥΠΟΜΟΝΗ!
Οσο για το καλοκαιρι του 2013 εχω να του πω καλο κουραγιο και να φυλαγεται γιατι αυτο το καλοκαιρι θα το καψουμε!

Επισης πολυ λενε οτι ειμαστε υπερβολικοι που κλαγαμε κ τετοια. Φιλε μου αν δεν το ζησεις δεν μπορεις να μας καταλαβεις!

Υ.Γ. Στο λεωφορειο μου πηγαινοντας στο ξενοδοχειο επαιζε το "Θυμωσε αποψε η καρδια" αυτο του Βερτη. Φευγοντας απο το ξενοδοχειο κ πηγαινοντας Ελ.Βενιζελος έπειζε το ίδιο ακριβώς κομματι.

τώρα αυτό που μας ενώνει μας κρατάει μας δυναμώνει είναι μόνο οι αναμνήσεις που δεν γίνεται να σβήσεις!! έτσι γίνεται
Φιλαράκια όπου και να ‘στε κάπου, κάπου να θυμάστε ό,τι όμορφο περάσαμε μαζί φιλαράκια μου σας λέω εύχομαι το πιο ωραίο καλή επιτυχία στην ζωή♥

Για εσας με πολυ αγαπη! :) 

"ΘΑ ΑΝΗΜΕΝΩ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ

ΠΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ

ΚΑΙ ΜΙΑ ΡΑΚΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΘΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ"

                           Νικος Νιολης

Εφηβος Βουλευτης Ηρακλείου Κρήτης

Καλο Βραδυ.

Η συνάδελφος και εφηβος Βουλευτης.

Καλοκαίρι

Όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι το καλοκαίρι παίρνουν την άδεια τους τα παιδιά τους, τους φίλους τους και πάνε διακοπες. Φέτος εγω αυτο δεν το θέλω! Δεν θελω να πάω διακοπές! Θέλω να κατσω εδω. Ως μελλουσα μαθητρια 3ης Λυκείου σε αυτη τη χώρα με αυτό το κ-α-τ-α-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ο εκπαιδευτικό συστημα για 6 ολοκληρες εβδομαδες είχα μαθηματα καθε πρωι. Αυτες τις 18 ημερες που μου έχουν απομέινει ελευθερες δεν θελω να παω διακοπες. Θέλω να κατσω εδω να βρω τους φίλους που εχω χασει κ που δεν πρόκειται να τους ξαναβρω μεσα στο νέο σχολικό έτος. Θέλω να πηγαίνω μερα παραμέρα στη θάλασσα κ μερα παρα μέρα για καφέ. Θέλω να μη με ενοχλεί κανείς. Θέλω να πάω βολτα με το αγόρι μου. Θέλω να περπατάω στο δρόμο με τα ακουστηκα στα αυτια κ να χορευω κ να τραγουδάω. Θέλω να κάνω χαζομάρες. Θέλω να ξεφορτίσω τις υπερφορτωμένες μπαταρίες απο μιγαδικούς, συναρτήσεις, ταλαντώσεις, επιχειρήσεις, καμπυλες παραγωγικών δυνατοτήτων και αλγορίθμους. Θέλω να ξαναγεμίσω ομως με ομορφες στιγμές, καλοκαιρινές, χαζές, παιχνιδιάρικες. Στιγμές που αυτους τους 9 δύσκολους μήνες που ερχονται να μου δίνουν κουράγιο. Να τις αναπολώ και να λέω "ΥΠΟΜΟΝΗ!Σε λίγο καιρό θα τις ξαναζήσεις.". Ζητάω πολλά? Αλλοι ζητούν τον ουρανό με τ' άστρα για το καλοκαίρι. Εγω τι ζητάω? Λιγη ανεξαρτησία κ καλοπέραση.
Το Σεπτέμβρη πάλι εδω θα είμαστε.
Όσοι απο εσάς έχετε όνειρα να μη τα αφησετε. Κυνηγήστε τα κ προσπαθήστε να τα πραγματοποιήσετε. Κάντε αυτό που γουστάρετε διότι αυτό έχει μελλον.
Αυτά.
Ευχομαι καλή επιτυχία στα παιδια που σε λιγες μερες θα εχουν τα αποτελεσματα.

Μέχρι να τα ξαναπούμε να χαμογελάτε! :) 

Εγω θα κάνω όνειρα και αληθινά μη γίνουν !

Μου φτάνει που προσπάθησα όνειρα να μην μείνουν.

You shoot me down, but I won't fall I am titanium 

You shoot me down, but I won't fall I am titanium♥

KaL^

Σκανερρρρρ γρρρ-.-

Που κολλάει το σκάνερ ε? Θα σας πω.
Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που όταν σε συναντάνε κάπου ή όταν πατέ βόλτα, θα κοιτάξουν μέχρι και τι εσώρουχο φοράς. Είναι string, είναι μπραζίλιαν ή είναι η βράκα της γιαγιάς σου. Πόσο μπορεί να με εκνευρίζει αυτό. Παρατήρησε το. Τα μάτια ξεκινούν από τα μαλλιά σου και καταλήγουν στα παπούτσια σου. Ταιριάζουν αυτά που φοράς? Είναι καινούρια? Από πού τα πήρες? είναι μάρκα? Αυτό εγώ το έχω βαφτίσει ΣΚΑΝΕΡ. Αυτή τη δουλειά κάνει και το γνωστό σκανερ. Αντιγράφει πλήρως από πάνω μέχρι κάτω κάτι που θα του εκθέσεις. Χριστέ μου! Που ζούμε? Τι ρωτάω και εγώ? Σε μια σκατοκοινωνία ζούμε. Τα έχω ξαναπεί βέβαια. Κοιτάμε πως ο ένας να φάει τον άλλον, και τα χειρότερα έρχονται! 
Ποτέ δεν με ένοιαζε τι φοράει ο φίλος μου ή η φίλοι μου που είμαστε βόλτα ή που είμαστε σ' ένα πάρτι. Το μόνο που με νοιάζει είναι να περνάμε ωραία και αυτός ο φίλος ή η φίλη να μου χαρίζει στιγμές γέλιου. Στιγμές που ξέρω πως δεν θα ξαναέρθουν. Όπως είπε κ μια καθηγήτρια μου: "Η στιγμή 17 χρονών 2μηνών και 6 ημερών και κάτι δευτερολέπτων που είστε τώρα δεν θα ξανάρθει. Δεν θα την ξαναζήσετε." Γιαυτό προτιμώ αυτές τις στιγμές να τις αξιοποιώ μαζί με τα άτομα που μ αγαπάνε συζητώντας για την μπάρτσα και την ρεάλ, για σχέσεις, για το σεξ, για όνειρα, για το καλοκαίρι, για το επόμενο Σάββατο, για πολιτική. Γενικώς...για μαλακίες! Γιατί αυτά αρμόζουν να συζητάμε σε παιδιά της ηλικίας μου, κατά την άποψη μου πάντα :)

Ποτέ μην κρίνεις την άλλο από αυτά που φοράει. 

Υπάρχουν παιδιά που δεν επιλέγουν εκείνα τι θα βάλουν και τα οποία δεν γνωρίζουν τι θα πει "πάω για ψώνια".

ολα αρχίζουν από εκεί και καταλήγουν εκεί,

 γιατί αυτή είναι το τέλος κ η αρχή, 

είναι η εικόνα!

Καλό μήνα!

*KaL

Hey I'm here!

Είναι φορές που νιώθω απαρατήρητη. Φορές που λέω πως μόνο 2-3 άτομα στη ζωή μου ξέρουν τι κάνω, πως νιώθω, αν είμαι ευτυχισμένη. Ίσως έτσι να είναι. Ίσως να είναι ιδέα μου. Είναι φορές που θέλω να βγω και να φωνάξω 'άι στο διάολο όλοι! Ναι υπάρχω και είμαι καλά και δεν γουστάρω την παρέα σας!' Και τι θα κερδίσω αν το κάνω. Τίποτα...Ίσως να εκτονωθώ λίγο...και μετά? Τι θα γίνει μετά? Θα με προσέξουν? Θα με περάσουν στο ντούκου? Εάν δεν το κάνω δεν μπορώ να ξέρω. Αυτό το πράγμα που πριν κάνεις κάτι πρέπει να σκέφτεσαι τι θα γίνει μετά είναι τραγικό.Σκέψου πόσα πράγματα δεν έχεις κάνει μόνο και μόνο επειδή σκέφτηκες αυτό "μετά"...ή το "τι θα πει ο κόσμος?". Βλακείες! Ο κόσμος να με δεχτεί όπως είμαι και αν δεν του αρέσω η έξοδος είναι από κει. Δεν με νοιάζει. Υπάρχουν και καλύτεροι από μένα. Από την άλλη, είναι ρε γαμώ το μερικά άτομα που και να θέλεις να τα ξεφορτωθείς δεν μπορείς. Σου λένε "όχι εγώ θα είμαι μαζί σου". Που και να τους βρίζεις και να έχεις να τους μιλήσεις ένα μήνα εκείνα εκεί θα σε πάρουν τηλέφωνο και θα παραπονεθούν. Αυτά τα άτομα εγώ τα αγαπώ. Πως γίνεται αυτό ε? Όταν ο άλλος δεν λέει να φύγει από τη ζωή σου κάποια στιγμή το δέχεσαι. Τον θέλει εκεί και αν μετά από καιρό θελήσει να φύγει τον κρατάς με νύχια και με δόντια. Αυτά τα άτομα είναι οι ήρωες της ζωής μου!

Είμαι περίεργος άνθρωπος ^.^ 

Γλυκές καληνύχτες :)

*KaL

και παλι εδω...

Γειαααα!
Χρόνια πολλά...
Καλές γιορτές να έχουμε..!
Με το καλό να μπει το 2012!!! 
Να φέρει υγεία, αγάπη, ευτυχία και χαμόγελα.
Δεν είχα κάτσει ποτέ να συλλογιστώ γιατί τα Χριστούγεννα μπορεί να είναι τόοοσο ωραία.
Και κάνοντας μια βόλτα στο στολισμένο Ηράκλειο κατάλαβα τι πάει να πει ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Φωτάκια σε χίλια δυο χρώματα να ανάβουν παντού. Άγιοι Βασίλιδες σε κάθε γωνιά και χριστουγεννιάτικα τραγούδια να παίζουν από τα μεγάφωνα. Οι βιτρίνες των μαγαζιών στολισμένες, άλλες με κόκκινο, άλλες με χρυσό κ άλλες με άσπρο. Δέντρα στολισμένα με ένα σωρό μπάλες. Μεγάλες ή μικρές, στρογγυλές ή σε άλλα σχήματα, με χρυσόσκονη ή χωρίς, με πολύχρωμα φωτάκια ή με μονοχρωμα, είναι όμως πανέμορφα και στέκουν εκεί σε μια γωνιά για να τα βλέπεις κ να λες "Ήρθαν τα Χριστούγεννα!".
Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου κάναμε το τελευταίο μας 3ωρο μάθημα στο σχολείο. Στη τάξη του Β1 του σχολείου μας μαζευτήκαμε μια παρέα παιδιών και η κυρία Μανουρά κ ο Νίκος με την κιθάρα του και τραγουδούσαμε. Τραγούδια παλιά αλλά με πολλές αναμνήσεις από πίσω τους. Ωραία ατμόσφαιρα. Την ίδια μέρα τελευταίο 2ωρο και στο φροντιστήριο. Τελειώνοντας βγήκαμε έξω. Τότε γυρνάω στα κορίτσια-συμμαθήτριες-χαζά-σπασίκλες κ λέω "Να το πω?" κ μου λένε "Πες το!" χωρίς να ξέρουν τι είχα στο μυαλό μου. Σήκωσα τα χέρια ψηλά και φώναξα " ΚΛΕΙΣΑΜΕΕΕΕ" κ τότε έλειωσαν στα γέλια. Ναι κλείσαμε αλλά έχουμε πολύ δουλειά για τις διακοπές-.- (άσχετο)
Τι έλεγα? Ναι, για τα Χριστούγεννα. Δεν υπάρχουν πιο όμορφες μέρες! Τα παιδάκια να γράφουν γράμμα στο Άι Βασίλη κ μόλις ξυπνήσουν τα Χριστούγεννα ναι ανοίγουν τα δώρα κάτω από το δέντρο. Μικρή κ μεγάλοι να αγοράζουν δώρα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Βόλτες στη πλατεία που έχει γεμίσει με παιχνίδια κ δραστηριότητες, κάθε χρόνο πιο πολλές. Ερωτευμένα ζευγαράκια παντόυυυυ κ είναι ωραίααα. Κρίμα που εκείνος δεν είναι εδώ αυτές τις μέρες. Αλλά όπως λέει κ η ξαδέρφη,εγώ τον έχω όλο το χρόνο.
Το καλύτερο για μένα είναι η αλλαγή του χρόνου. Πως μέσα σε μία μέρα αφήνουμε πίσω τον χρόνο που πέρασε κ μπαίνουμε σε καινούρια τροχιά. Εκείνη την ημέρα ξεχνάμε ότι μας στεναχωρεί κ αφηνόμαστε στη στιγμή. Στη στιγμή που περιμένουμε να παέι 12 τα μεσάνυχτα και να μετρήσουμε 10 9 8 7 ....κ να αλλάξει ο χρόνος. Να έρθει το 2012 κ να μπλοκάρουν όλες οι υπηρεσίες κινητών τηλεφώνων από τα μηνύματα κ τα τηλέφωνα! xD Να αγκαλιαστούμε και να πούμε χρόνια πολλά. Να ξημερώσει και να μαζεφτούμε με την οικογένια για να κόψουμε την βασιλόπιτα και να ανταλλάξουμε δώρα. Τι όμορφες οικογενιακές στιγμές...!Κάθε χρόνο διαφορετικές και πιο όμορφες! :)
 Αποχαιρετόντας το 2011 θα ηθελα να του πω πως ήταν ένας πάρα πολύ όμορφος χρόνος για μενα γεμάτες με χαρούμενες στιγμές, αγάπη, αλλά κ με δάκρυα που μόνο εγώ ξέρω και που δεν θελω να τα μοιραστώ. Με φιλους που αγαπώ κ ξέρω ότι είναι εκεί για ότι τους χρειαστώ. Θα ήθελα επίσης στο 2012 να πω πως όπως έρχεται να φέρει αγάπη και χαμόγελα(αληθινά) παντού. Αν εχει χρηματα ας τα κραταει κ αυτα χρειαζονται πλεον^^ Να μη στεναχωρει τον κόσμο και να φροντήσει να είναι μια χρονιά που δεν θα ξεχάσουμε εύκολα!

Αυτά από μεένα μετά από τόοοσο καιρό. 

Αυτό το άρθρο ήταν για την Χριστίνα που με έπριξε ♥

 

σας αποχαιρετώ με αυτό το τραγουδάκι....♥